Author:
Abstract
Anadolu İslam medeniyetinin teşekkülünde önemli bir paya sahip olan büyük Türk mutasavvıfı Yunus Emre’nin Türk dilinin olağan imkânlarından faydalanarak oluşturduğu Divân’ının büyük bir bölümünde aşkı terennüm ettiği görülmektedir. Bu çalışmada aşkın sözlük ve ıstılah manası, Yunus Emre’nin aşktan maksadının ne olduğu, aşkın onda neden ve nasıl karşılık bulduğu, bizleri aşka aşkla çağırmasının sebepleri üzerinde durulmuş ve Yunus Emre’deki aşk tasavvuruna açıklık getirmek istenmiştir. Kaynak eser olarak Mustafa TATÇI’nın yazmış olduğu 2014 yılında h yayınları tarafından yayımlanan Yunus Emre Divân-ı İlâhiyât esas alınmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmıştır. İçerik analiziyle Yunus Emre Divanı’ndaki bütün şiirler tek tek incelenmiş, aşkın terennüm edildiği tipik dizeler fişlenmiş ve bu dizeler konu bütünlüğü oluşturacak şekilde bir araya getirilerek farklı kaynakların ışığında yorumlanmıştır. Yunus Emre’de bahsolunan aşkın kendisinin ezelî ve ebedi bir değer olduğu, temellerinin ilahî olduğu, ondaki aşk fikrinin tasavvuftaki “birlik” düşüncesine dayandığı, yaratılmış her şeyin aşk ile kâim ve daim olduğu sonucuna ulaşılabilir.
Keywords
Abstract
It is seen that the great Turkish mystic Yunus Emre, who has an important share in the formation of the Anatolian Islamic civilization, chanted love in a large part of his Divan, which he created by making use of the ordinary possibilities of the Turkish language. In this study, the dictionary and the term meaning of love, what Yunus Emre's purpose for love is, why and how love responds to him, the reasons why he calls us to love with love are emphasized and it is desired to clarify Yunus Emre's conception of love. Yunus Emre Divân-ı İlâhiyât, which was written by Mustafa TATÇI and published by h publications in 2014, was taken as the reference work. Document analysis, one of the qualitative research methods, was used in the study. With the content analysis, all the poems in Yunus Emre's Divan were examined one by one, the typical lines in which love was sung were recorded, and these lines were interpreted in the light of different sources by bringing them together to form a subject integrity. It can be concluded that the love mentioned in Yunus Emre is itself an eternal and eternal value, its foundations are divine, the idea of love in him is based on the idea of "unity" in Sufism, and that everything created is eternal and eternal with love.