İnsanın hastalıklarla mücadelesi ve bu hastalıklardan kurtulma maksatlı sağaltma çabaları insanlık tarihi kadar eskidir. Halk hekimliği, geleneksel tıp, alternatif tıp gibi farklı isimlerle adlandırılan bu uygulamalar hastalıklardan korunmaya veya hastalıkları tedavi etmeye yöneliktir. Bu doğrultuda Türk diliyle de pek çok eser kaleme alınmıştır. 1460 yılında Eşref b. Muhammed tarafından yazılan Hazâinu’s-Sa’âdât sağlığın korunması ve tedavisine yönelik uygulamaları içeren bir tıp metnidir. Eser sadece yetişkinlere yönelik olmayıp çocuk sağlığını korumaya ve çocuğu tedavi etmeye yönelik uygulamaları da içerir. Bu doğrultuda çocuğun anne karnına düşmesinden başlanarak yetişkinlik dönemine kadar hem sağlığı korumaya hem hastalıkları tedavi etmeye yönelik uygulamalar eserde yer alır. Sağlığı korumaya yönelik uygulamalar doğum öncesinde çocuğun sağlığını korumak için annenin sağlığını korumaya, doğumdan sonra ise çocuk emiyorsa anneye, emmiyorsa çocuğun kendisine yöneliktir.

Eserde hastalıkların tedavi edilme yöntemleri arasında, hayvansal veya bitkisel çeşitli terkiplerin anneye veya çocuğa ağız yoluyla verilerek, yakı haline getirilip rahatsız olan yere sürülerek kullanıldığı görülür. Bunun dışında çeşitli yağlarla rahatsız olan bölgelerin ovulması yoluyla ve az miktarda da madensel kökenli ürünleri kullanarak hasta sağaltılmaya çalışılır. Eserdeki pek çok uygulamanın günümüzdeki halk hekimliğinde de benzer şekilde kullanılıyor oluşu 15. yüzyılda yazılmış bir tıp metninin günümüze kadarki geçerliliğini göstermesi